Mahonia aquifolium L.
(Mahonia pospolita, mahonia ostrolistna,ościał pospolity,dawniej Berberis aquifolium, ang.Oregon-grape)
Rodzina berberysowate (Berberidaceae)
Mahonia do Europy została sprowadzona w XIX wieku z zachodniej części Ameryki Północnej. Jest kwiatem stanowym Oregonu.Wiecznie zielony krzew o sztywnych, wyprostowanych pędach, dorastający do 1,5 wysokości i szerokości.
Podstawowym walorem dekoracyjnym mahonii są liście blaszkowate, nieparzysto pierzaste, twarde, skórzaste. Błyszczące liście z wierzchu ciemnozielone z kolczasto ząbkowanymi brzegami. W chłodne miesiące przebarwiają się na czerwonobrunatny/mahoniowy kolor.
Kwiaty o zabarwieniu cytrynowożółtym, obupłciowe, owadopylne, miododajne drobne i zebrane w grona. Dekoracyjne kwiaty zawiązują się na zeszłorocznych pędach. Kwitnie wczesną wiosną (IV/V).
Kwiaty mahonii są wrażliwe na dotyk pręcika.
Jagody o średnicy 6-8mm z niebieskim, woskowym nalotem. Wyglądem przypominają małe winogrona.
Owoce można zbierać w pełnej dojrzałości - II połowa września i października.
Uprawa
Mahonia wymaga przepuszczalnego, żyznego podłoża o odczynie lekko kwaśnym. Lepiej rośnie w cieniu lub półcieniu – świetnie nadaję się na północnej ścianie lub pod koronami drzew. Lubi stanowisko wilgotne – ma duże wymagania wodne. Pod jej uprawę należy wybrać stanowisko osłonięte od silnych wiatrów. Nie szkodzi jej zanieczyszczone powietrze. Z powodzeniem można wykorzystać ją na nieforemne żywopłoty. Rzadko wymaga przycinania – można zastosować cięcie sanitarne, usuwając uschnięte lub uszkodzone pędy. Można zastosować cięcie w celu uregulowania pokroju rośliny, które pobudzi do wytworzenia nowych pędów. W warunkach Polski zimuje dobrze. Ościał można rozmnażać przez sadzonki pędowe, odrosty pędowe lub wysiew nasion.